Stopy aluminium mają stosunkowo krótką historię, gdyż ich wytwarzanie zaczęto w XX wieku. Nadające się do odlewania stopy aluminium zawierają do 15% krzemu oraz niewielkie dodatki metali, takich jak cynk, miedź, żelazo, nikiel i mangan. Z tych lekkich stopów odlewane są bloki cylindrów, inne elementy silników spalinowych, a także elementy kadłubów samolotów.
Stopy aluminium nadające się do kształtowania w trakcie takich procesów jak kucie, walcowanie lub ciągnięcie zawierają około 7% magnezu i około 1% manganu. Bardzo wytrzymałe stopy z tej grupy, używane w przemyśle lotniczym zawierają 5% cynku i mniejsze ilości miedzi, magnezu i manganu.

Duraluminium

Jednym z najistotniejszych odkryć w metalurgii stopów aluminium było wynalezienie procesu utwardzania wydzieleniowego. Po raz pierwszy zwróci! nań uwagę niemiecki metalurg dr Alfred Wilm. W roku 1909 przeprowadza! on eksperymenty ze stopem aluminium zawierającym 3,5% miedzi oraz 0,5% magnezu. Próbował zwiększyć twardość stopu, poddając go różnym formom obróbki cieplnej, między innymi podgrzewając go w temperaturze około 500°C i zanurzając do wody w celu szybkiego ostudzenia.
Działania te nie dały efektów natychmiastowych, lecz kilka dni później dr Wilm stwierdził, że metal stał się dużo twardszy, mimo że nie poddawano go później żadnym procesom. Na wytłumaczenie tego zjawiska trzeba było trochę poczekać, lecz technologia produkcji w końcu została opracowana i będący jej owocem lekki i wytrzymały stop, znany jako duraluminium, został szybko zastosowany przy produkcji sterowców i samolotów. Dziś stopy tego rodzaju używane są również w przemyśle kosmicznym. Skład ich zmienia się, ale zwykle zawierają one, oprócz aluminium, 3,5-4,5% miedzi, po 0,4-0,7% magnezu i manganu oraz do 0,7% krzemu.

Zmniejszenie wagi statków powietrznych owocuje zmniejszeniem zużycia paliwa. Pierwsze śmigłowce EH101 z początku lat osiemdziesiątych XX wieku
pojawiły się, zanim ultralekkie stopy aluminiowo-litowe stały się dostępne na rynku. Potem użyto tego materiału, zastępując nim niektóre aluminiowe elementy śmigłowca, co pozwoliło na redukcję jego masy o ponad 200 kg.