Istnieją trzy sposoby na połączenie różnych pierwiastków w stop i tym samym trzy podstawowe rodzaje stopów. Jednak dany stop może zawierać pierwiastki połączone ze sobą na więcej niż jeden z tych sposobów.
Pierwszy rodzaj stopu stanowi roztwór stały z atomami podstawionymi. W tym wypadku składniki stopu rozpuszczone są jeden w drugim. W niektórych miejscach sieci krystalicznej jednego pierwiastka zamiast jego atomów znajdują się atomy drugiego pierwiastka. Innymi słowy, atomy pierwszego pierwiastka są podstawione atomami drugiego. Innym rodzajem stopu jest roztwór stały międzywęzłowy, gdzie jeden pierwiastek również rozpuszczony jest w drugim, lecz w nieco inny sposób. Tu atomy drugiego pierwiastka ulokowane są nie w tych miejscach, gdzie powinny znajdować się atomy pierwszego pierwiastka (czyli w węzłach sieci krystalicznej), lecz pomiędzy tymi atomami (czyli między węzłami). Wreszcie trzeci rodzaj stopu to tak zwany związek międzymetaliczny. W tym wypadku atomy obu metali wiążą się ze sobą w cząsteczki związku posiadającego własną całkowicie niezależną strukturę krystaliczną. Każda z takich cząsteczek umieszczona jest w określonej pozycji w węźle sieci krystalicznej, a więc atomy obu pierwiastków są w tym wypadku wysoce uporządkowane.
W niektórych stopach ich struktura ulega przekształceniom wskutek obróbki zmieniającej ich własności fizyczne. Przykładem może być tutaj duraluminium, nabywające szczególnych własności w procesie utwardzania wydzieleniowego. Podobne efekty uzyskuje się również w przypadku innych stopów.
Superciągliwy stop aluminiowo-miedziowy w porównaniu ze zwykłymi stopami aluminiowo-miedzio-wymi. Wszystkie próbki wyciągano aż do zerwania. Stop superciągliwy udało się wyciągnąć 18 razy bardziej niż inne.